စြာတာတာ သတင္းေထာက္၊ ဂိုဏ္းစတား မီဒီယာနဲ႔ အက်င့္မေကာင္းတဲ့ ကိုေအာင္ဘ

ခင္ဗ်ားက မီဒီယာ ပိုင္ရွင္ တစ္ေယာက္ ဆိုပါေတာ့။ ခင္ဗ်ားဟာ ေလာင္းကစားကရတဲ့ေငြနဲ႔
ေထာက္လွမ္းေရးနဲ႔ ေပါင္းျပီး ဂ်ာနယ္ေထာင္တယ္။ မိန္းကေလးငယ္ေတြကိုလည္း ေျခေတာ္တင္တယ္။ ရံုးခန္းနဲ႔အတူ ကုတင္ၾကီးတစ္လံုး ပါတဲ့ အခန္းတစ္ခန္းလည္း ဖဲြ႕ထားတယ္ၾကားတယ္။ အဲဒါေတြမွန္ပါသလား လို႔ ခင္ဗ်ားကိုေမးမယ္။ ကဲ ခင္ဗ်ားေျဖမလား။
---------------------------------------------------------------------------------------------

“ စြာတာတာ သတင္းေထာက္၊ ဂိုဏ္းစတား မီဒီယာနဲ႔ အက်င့္မေကာင္းတဲ့ ကိုေအာင္ဘ”
ေအာင္ဘ၊ ေမာင္လွ ေဆြးေႏြးခန္း (၄၆)
စည္သူေအာင္ျမင့္
ျမန္မာပို႕စ္ ဂလိုဘယ္၊ ၁၉-၁၂-၁၃။ စာ- ၂၃။

ေမာင္လွ - ေအာင္မေလးေတာ္၊ စြာခ်က္က၊ 9 ေလာက္ရွိတယ္။

ေအာင္ဘ - ဘာလဲဗ်။ ကိုေမာင္လွ၊ မာမီသံ ေလသံနဲ႔ ကၽြန္ေတာ့္ကိုလာေျပာေနတယ္။ လူမွားေနျပီထင္တယ္။

ေမာင္လွ - မမွားပါဘူး။ ခင္ဗ်ားတို႔ စာနယ္ဇင္းသမားေတြကိုေျပာတာပါ။ ငယ္ငယ္ ေငါက္ေငါက္ ေကာင္ေလးေတြ ေကာင္မေလးေတြ အားလံုး။

ေအာင္ဘ - ေဟာဗ်ာ။ အရင္းမရွိ အဖ်ားမရွိ။ ဘာမွမေျပာရင္ ကၽြန္ေတာ္က ဘာသိမွာလည္း ေျပာစမ္းပါဦး။

ေမာင္လွ - ဒီလိုဗ်။ တစ္ေန႔သားက Face book ခင္ဗ်ားတို႔အေခၚ ဖြဘုတ္ၾကည့္မိပါတယ္။ အဲဒီမွာ---------------

ေအာင္ဘ - ခင္ဗ်ားကို ကၽြန္ေတာ္ေျပာထားတယ္ေလ။ ဖြဘုတ္က မေသျခာ မေရရာတဲ့ဟာေတြကို လာလာမေျပာနဲ႔ အခ်ိန္ကုန္တယ္ ဆိုျပီးေတာ့ေလ-

ေမာင္လွ - ဆံုးေအာင္နားေထာင္ပါဦး။ ဖြဘုတ္မွာက အစံုပါတာေလ။ ခင္ဗ်ားပဲေျပာတယ္ မဟုတ္လား၊ တရား၀င္ ကိုယ့္နာမည္နဲ႔ကိုယ္ အေသအျခာ ေရးေန တင္ေနတဲ့သူေတြ၊ ဌာနေတြ၊ အင္န္၈်ီအိုေတြ၊ သတင္းဌာနေတြ အမ်ားၾကီးရွိတာပဲဟာ ဘာျဖစ္ ကၽြန္ေတာ့္ကို ပိတ္ျပီး လာေျပာေနတာလဲ။

ေအာင္ဘ - ေဆာရီး၊ ေဆာရီး ခင္ဗ်ား ဖြဘုတ္ထဲက မေကာမကန္းေတြ ထုတ္ျပီး ဟိုေမး ဒီေမး ေမးမွာစိုးလို႔ ေဆာရီးဗ်ာ။

ေမာင္လွ - အဲဒီမွာ ေဒါက္တာမင္းေဇာ္ဦးက ပို႕စ္ တစ္ခုတင္တယ္။ သူ တင္တာက ရိုးရိုးေလး။ သူ႕ကို သတင္းေထာက္ တစ္ေယာက္က မေရရာတဲ့ သတင္းရင္းျမစ္ တစ္ခုနဲ႔ ေမးခြန္းထုတ္တယ္။ သူက အဲဒီ သတင္းေထာက္ကို ျပန္ေမးတယ္။ ဟိုက မေရရာေတာ့ ဟိုေရာက္ သည္ေရာက္ေပါ့။ အဲဒါေလး တင္တာ။

ေအာင္ဘ - ကၽြန္ေတာ္လည္း ဖတ္ရပါတယ္။

ေမာင္လွ - အဲဒါေပါ့။ အဲဒါေပါ့။ အဲဒီမွာ ေအာက္မွာ ကြန္မန္႔ေတြ ေပးလိုက္ၾကတာ။ တစ္ခ်ိဳ႕ဆို စြာမွစြာ။

ေအာင္ဘ - ဘယ္သူေတြကို ေျပာတာလဲ။

ေမာင္လွ - ခင္ဗ်ားတို႔ သတင္းေထာက္ေတြကို ေျပာတာ ငတ ရဲ႕။

ေအာင္ဘ - အင္းေလ အဲဒါလည္းေကာင္းတာပဲ။

ေမာင္လွ - ဘာေကာင္းတာလဲ။

ေအာင္ဘ - ေအာ္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ သတင္းေထာက္ေတြ ဘယ္လိုမ်ိဳးေတြလဲ ဆိုတာ အမ်ားျပည္သူ သိသြားတာေပါ့။ မေကာင္းဘူးလား။ အဆင့္အတန္း ရွိမရွိလဲ သိသြားတာေပါ့။

ေမာင္လွ - အဲလိုဆို စိတ္ညစ္စရာၾကီး၊ အဲဒီမွာတင္ျပီး အဲဒီ အဆက္ သတင္းေထာက္ ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္က ပို႕စ္ တစ္ခု တင္တယ္ဗ်ာ။ ရိုင္းလိုက္တာမွ။ ရိုင္းလိုက္တာမွ။

ေအာင္ဘ - သတင္းေထာက္ေတြ ယဥ္ေက်းတယ္လို႔ ခင္ဗ်ားကို ဘယ္သူေျပာသလဲ။ လူေပါင္းစံု ပါေနတယ္လို႔ ေျပာထားတဲ့ဟာ။

ေမာင္လွ - ခင္ဗ်ားကလည္းဗ်ာ။ စကားအေကာင္းမေျပာဘူး။

ေအာင္ဘ - ဘယ္ေျပာမလဲ။ ကၽြန္ေတာ္လည္း ညစ္ေနတဲ့ဟာ။

ေမာင္လွ - ေကာင္းျပီ။ ခင္ဗ်ားကိုပဲ ကၽြန္ေတာ္ေမးေတာ့မယ္။ ကၽြန္ေတာ္က သတင္းဆို႕စ္ တစ္ခုခုရမယ္။ ဘယ္က ရရဗ်ာ။ အဲဒါ ခင္ဗ်ားကို ေမးမယ္။ ဘာမဆို ခင္ဗ်ားေျဖမလား။

ေအာင္ဘ - ခင္ဗ်ားကို ကၽြန္ေတာ္ျပန္ေမးမယ္။ ခင္ဗ်ားက မီဒီယာ ပိုင္ရွင္ တစ္ေယာက္ ဆိုပါေတာ့။ ခင္ဗ်ားဟာ ေလာင္းကစားကရတဲ့ ေငြနဲ႔ ေထာက္လွမ္းေရးနဲ႔ ေပါင္းျပီး ဂ်ာနယ္ေထာင္တယ္။ မိန္းကေလးငယ္ေတြကိုလည္း ေျခေတာ္တင္တယ္။ ရံုးခန္းနဲ႔အတူ ကုတင္ၾကီးတစ္လံုး ပါတဲ့ အခန္းတစ္ခန္းလည္း ဖဲြ႕ထားတယ္ၾကားတယ္။ အဲဒါေတြမွန္ပါသလား လို႔ ခင္ဗ်ားကိုေမးမယ္။ ကဲ ခင္ဗ်ားေျဖမလား။

ေမာင္လွ - ေဟ့လူ ေဟ့လူ မေစာ္ကားနဲ႔ေလ။ ကၽြန္ေတာ္က စကားအေကာင္းေျပာမလို႔။ ကဲ ကဲ မဟုတ္ရင္ ခင္ဗ်ားနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ ရန္ျဖစ္တာပဲ အဖတ္တင္မယ္။ ခင္ဗ်ားသာဆို ေမးခြန္းေတြေမးတဲ့ဆီမွာ ဘယ္လို မူေတြ ထားသလဲ။

ေအာင္ဘ - ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ သတင္းရင္းျမစ္ တစ္ခုခုဟာ မခိုင္မာဘူးလို႔ ယူဆရင္ ေမးကို မေမးဘူး။ ဥပမာ ဂ်ာနယ္တစ္ေစာင္ထဲမွာ သတင္းတစ္ခု ေဖာ္ျပထားမယ္။ ကၽြန္ေတာ္ ၾကည့္လိုက္မယ္။ အဲဒါ မျဖစ္ႏုိင္ဘူး လံုး၀ မခိုင္မာ ဘူးလို႔ ယူဆရင္ အဲဒါ ကာယကံရွင္ကို ထပ္ကို မေမးဘူး။ ေမးခ်င္းေမးရင္ အဲဒီ ေဖာ္ျပတဲ့ ဂ်ာနယ္ကိုပဲ အရင္ေမးမယ္။ ခင္ဗ်ားတို႔ ဘယ္က သိသလဲလို႔။ မဟုတ္ရင္ ကာယကံရွင္ကို သြားေစာ္ကားသလို ျဖစ္တတ္တယ္။

ေမာင္လွ - အဲ သတင္းေထာက္ေတြေျပာသလို ေျပာရရင္ ဘယ္က သိရသိရ ေမးမွာပဲ။ ေမးပိုင္ခြင့္ရွိတယ္ဆိုျပီး ေျပာတာကိုေရာ။

ေအာင္ဘ - ကၽြန္ေတာ္ လက္ခံတဲ့ စာနယ္ဇင္း က်င့္၀တ္၊ တိတိက်က် ေျပာရရင္ ၁၉၆၁ စာနယ္ဇင္းေကာင္စီ ရဲ႕ စာနယ္ဇင္း က်င့္၀တ္ နံပါတ္(၁) ထိပ္ဆံုးမွာ “စာနယ္ဇင္းတို႔သည္ အမ်ားျပည္သူ သိရွိရန္ အလို႔ငွာ ထုတ္ျပန္ေသာ သတင္းတိုင္း၌ အခ်က္အလက္ မွန္ကန္ တိက်ေစရန္ အစြမ္းကုန္ စိစစ္ရမည္။ ” ဆိုျပီး ေဖာ္ျပထားတယ္။ အဲဒါဟာ က်ယ္ျပန္႔တယ္။ သတင္းအစအန စ ရတာကေန ေနာက္ဆံုး ပံုႏွိပ္ေဖာ္ျပတဲ့အထိ စိစစ္ရမယ္လို႔ ကၽြန္ေတာ္ နားလည္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ လမ္းေဘးမွာ ဟာ ဟို ႏိုင္ငံေရးေခါင္းေဆာင္ေတာ့ ဒီလိုျဖစ္ေနျပီ။ ဒီ ၀န္ၾကီးသတင္း ဒီလိုၾကားလိုက္ရံုနဲ႔ အဲဒီ လူေတြကို သြားေမးတာမ်ိဳး မလုပ္သင့္ဘူး၊ ေျပာတဲ့သူ ရတဲ့ေနရာကေန အရင္ စိစစ္ၾကည့္ဦး။ အဲဒါမ်ိဳး ကၽြန္ေတာ္ ဘယ္ေတာ့မွ မလုပ္ဘူး။ ေရးသားေဖာ္ျပဖို႔ ဆိုရင္ ေ၀းေရာပဲ။

ေမာင္လွ - အခုေမးရံုမက ေရးလည္း ေရးေနၾကတာ ကၽြန္ေတာ္ ေတြ႕ေနရတာပဲ။

ေအာင္ဘ - သိကၡာရွိတဲ့ သတင္းစာ၊ ဂ်ာနယ္ေတြ မေရးပါဘူးဗ်။ ကၽြန္ေတာ္ အေတာ္မ်ားမ်ား ဖတ္ပါတယ္ဗ်။

ေမာင္လွ - ဟ ေရာင္းေကာင္း ေစာင္ေရ အလြန္မ်ားတဲ့ သတင္းစာ၊ ဂ်ာနယ္ၾကီးေတြလည္း ေရးတဲ့အထဲ ပါတယ္၊ သက္ေသ ထုတ္ျပရမလား။

ေအာင္ဘ - ဒီကိစၥ ဒီလိုရွိတယ္။

ေမာင္လွ - ဟိုကိစၥ ဟိုလိုမရွိဘူးေျပာမလို႔လား၊ ခင္ဗ်ားက ေ၀့လည္ေၾကာင္ပတ္ ေျပာတတ္လာျပီ။

ေအာင္ဘ - မဟုတ္ပါဘူးဗ်ာ။ ခုနင္က ကိစၥကိုပဲ ခြဲျခားေျပာမွာပါ။ တကယ္ စာနယ္ဇင္း က်င့္၀တ္ သိပ္မသိတဲ့ သတင္းေထာက္ေတြဟာ သတင္း အစ တစ္ခု ၾကားတယ္။ ဒါကို အဲဒီထက္ပို သိေအာင္ ထပ္ ထပ္ျပီး လုပ္ရမယ္၊ ေမးရမယ္၊ စူးစမ္းရမယ္၊ အဲလို လုပ္ျပီးေနာက္ဆံုးမွ ကာယကံရွင္ကို ေမးသင့္တယ္ ဆိုတာ သူတို႔ တကယ္မသိဘူး၊ ရိုးရိုးသားသား မသိတာ၊ တစ္ခ်ိဳ႕ အယ္ဒီတာေတြလည္း မသိၾကဘူး။ ဒီေတာ့ ကဲ ကာယကံရွင္ကို ေမးကြာ ဆိုျပီး ျဖစ္ေရာ၊ ပိုဆိုးတာက မဟုတ္က ဟုတ္က ကို သြားေမး၊ ကာယကံရွင္က မဟုတ္အေၾကာင္း ျပန္ေျပာရင္လည္း အျမတ္ပဲ ဆိုျပီး အဲဒါကို စာမ်က္ႏွာေပၚတင္၊ အဲလို ျဖစ္ေနၾကတာ။

ေမာင္လွ - ကၽြန္ေတာ္ အခု ေျပာေနတာ အဲဒါပဲေလ။

ေအာင္ဘ - အင္းပါ။ အခုေျပာတာက တကယ္ မသိလို႔ ေမးၾက၊ လုပ္ေနၾက၊ စာမ်က္ႏွာေပၚ မတင္သင့္ပဲ တင္ေနၾကတဲ့ ကိစၥ။ အဲ တစ္ခ်ိဳ႕ ခင္ဗ်ားေစာေစာက ေျပာတဲ့ မီဒီယာ အၾကီးၾကီးေတြက်ေတာ့ အဲလို မဟုတ္ဘူး။ သတင္းအစ ဟာ မဟုတ္ဘူး ဆိုတာ ေကာင္းေကာင္းသိတယ္၊ ဒါေပမယ့္ သူတို႔ ထိုးႏွက္ခ်င္တဲ့ ပုဂၢိဳလ္၊ ထိုးႏွက္ခ်င္တဲ့ အေၾကာင္းအရာ ဆိုရင္ မေသခ်ာ မေရရာတာ သိသိၾကီးနဲ႔ ေမးတာပဲ၊ ျပီးရင္ အဲဒီ မဟုတ္တာၾကီးကို မဟုတ္မွန္းသိသိၾကီးနဲ႔ ေဖာ္ျပေတာ့တာပဲ။

ေမာင္လွ - အဲလို မလုပ္ရဘူးလား။

ေအာင္ဘ - ေအာ္ ခင္ဗ်ားစဥ္းစားၾကည့္ေပါ့။ ဘယ္လူ႕အဖဲြ႕အစည္းမွာ မဆို ေကာလဟာလေတြ မမွန္တဲ့ အေၾကာင္းအရာေတြ၊ တစ္ခ်ိဳ႕ တမင္ကလာ ျဖန္႔ခ်ီေနတဲ့ ေကာလဟလ အမွားေတြ အခ်ိန္တိုင္းထြက္ေနတာပဲ။ အဲဒါေတြကို မရမက ေမး၊ ျပန္ေျဖလည္း ေရးထည့္ ျပန္မေျဖလည္း ေရးထည့္ဆို ကၽြန္ေတာ္တို႔ သတင္းစာေလာက ဘာျဖစ္သြားမလဲ။ ေနာက္ အဲဒီလူေတြ၊ အဲဒီ မီဒီယာေတြ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို အဲလို မေရမရာ မဟုတ္မဟတ္ ေကာလာဟလေတြ သြားေမးရဲမလား။ ခင္ဗ်ားနားလည္ဖို႔က သတင္းေထာက္ဆိုတာ ဘက္တိုင္းကို မွ်မွ်တတ ဆက္ဆံရတယ္။

ေမာင္လွ - ဘာမွ မျဖစ္ပါဘူး။ ခုကိုပဲ ခင္ဗ်ားတို႔ေလာကကို လူေျပာသူေျပာမ်ားေနျပီပဲ။ ဘာတဲ့ အ၀ါေရာင္ေတြတဲ့။ ဘက္လိုက္ေရးတယ္တဲ့။ အမ်ားၾကီးမွ အမ်ားၾကီးပဲ။

ေအာင္ဘ - တကယ္ေတာ့ ဒါေတြက အဆန္းတၾကယ္ေတာ့ မဟုတ္ဘူးဗ်။ အရင္ စစ္အစိုးရ ဖိႏွိပ္ထားစဥ္တုန္းက မဂၢဇင္းေလာက္ပဲ ထုတ္ခြင့္ရတဲ့ အခ်ိန္ရွိခဲ့တယ္၊ အဲဒီ အခ်ိန္ ရုပ္ရွင္၊ ဂီတ၊ စာေပ အႏုပညာေလာက အေၾကာင္းေလာက္ပဲ ေရးခြင့္ရတယ္။ ဘယ္လိုေရးၾကသလဲဆို ခုနက ခင္ဗ်ားေျပာသလို အ၀ါေရာင္ေပါ့။ ကိုယ္ မေက်နပ္တဲ့ ကိုယ့္ကို သိပ္ အေရးမထားတဲ့ အႏုပညာသည္္ေတြ ထိသြား၊ နာသြားေအာင္ နည္းေပါင္းစံုနဲ႔ လုပ္တယ္။ အဲလို အလုပ္မခံခ်င္ရင္ အဲဒီ စာနယ္ဇင္းသမားေတြဆီသြား၊ ေပါင္းထား၊ ငယ္ရင္ ဂါရ၀ ျပဳထား။ အဲဒီ စာနယ္ဇင္းသမား ဆိုတဲ့သူေတြက အႏုပညာသည္ေတြကို တစ္ခါတစ္ေလ Black Mail လုပ္တာေတြေတာင္ ရွိတယ္။

ေမာင္လွ - လူဆိုး လူညစ္ေတြပဲ။ ေျပာေတာ့ စတုတၴမ႑ိဳင္ေလး ဘာေလးနဲ႔။

ေအာင္ဘ - အဲဒါ ဟိုးအရင္က အစဥ္အလာ။ အခု စာနယ္ဇင္း လြတ္လပ္ခြင့္ရျပီ။ တစ္ခ်ိဳ႕ သတင္းမီဒီယာၾကီးေတြ အဲဒီ လမ္းအတိုင္း လိုက္ေနၾကဆဲပဲ။ ႏိုင္ငံေရးသမား၊ စီးပြားေရးသမား သူတို႔နဲ႔ မၾကည္ရင္၊ သူတို႔ကို အေရးမစိုက္သလို ေနရင္၊ ကိုယ္က်ိဳးစီးပြား ထိလာရင္ အခြင့္အရတာနဲ႔ ေဆာ္လိုက္မွာပဲ၊ အသေရ ဖ်က္လိုက္မွာပဲ ဆိုတာ လုပ္တယ္။ ဒါေပမယ့္ အေရးၾကီးတာ သူတို႔ မေရးပဲ ခ်န္ထားတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ေတြ ဆိုတာ သပ္သပ္ရွိတယ္။ အေသအျခာ ေလ့လာၾကည့္ရင္ အဲဒါေတြ ေတြ႕ႏိုင္တယ္။

ေမာင္လွ - ခင္ဗ်ားမွာ အေထာက္အထား ရွိသလား။

ေအာင္ဘ - ရွိတာေပါ့။ ပူပူေႏြးေႏြးေျပာရရင္ အခု မိုဘိုင္းတင္းမ္က သာေကတ မွာ ၀ိုင္ေတြ၊ အရက္ပုလင္းေတြ ဖမ္းမိတဲ့ သတင္း၊ ေန႔စဥ္ရက္ဆက္ ေရးသားေဖာ္ျပေနတဲ့ သတင္းစာေတာင္ရွိတယ္။ ေရးသမွ် ဖတ္ၾကည့္လိုက္ရင္ အဲဒါ ဥပေဒ ခ်ိဳးေဖါက္ေနတာ၊ အပစ္ေပးခံရရင္ ေထာင္ဘယ္ႏွစ္ႏွစ္ က်ႏိုင္တယ္၊ အဲဒါပဲ ေတာက္ေလ်ာက္ေရးတာ။ နာေအာင္ေရးတာ၊ သူတို႔ဆီ ဒူးေထာက္လာေအာင္ ေရးတာ၊ ေတာက္ေလ်ာက္ ေဖာ္ျပေနတာ။

ေမာင္လွ - ေရးလို႔မရဘူးလား။

ေအာင္ဘ - ရတယ္။ ဒါေပမယ့္ အဲဒါဟာ ထိန္ခ်န္မွဳေတြနဲ႔ ေရးေနတာ၊ ျမန္မာျပည္မွာ ၁၉၉၆ ကတည္းက ႏိုင္ငံျခားျဖစ္ အရက္ ဘီယာ၊ ၀ိုင္ တင္သြင္းခြင့္ ပိတ္ပင္ထားတာနဲ႔ ပါတ္သက္ျပီး လံုး၀ မေဖာ္ျပဘူး။ ဒီေနရာမွာ အစိုးရရဲ႕ တကယ့္ အေရးၾကီးတဲ့ ေပၚလစီ အမွားၾကီးကို မေရးပဲ ထိန္ခ်န္ထားတယ္။ ေနာက္ သတင္းအမွားေတြကိုလည္း ထည့္တယ္။
အဓိက အဖမ္းခံရတဲ့ အလြန္ေက်ာ္ၾကားေနတဲ့ ကုမၸဏီနဲ႔ ေအာင္ျမင္ေနတဲ့ လူငယ္ လုပ္ငန္းရွင္ အမ်ိဳးသမီးကို ေဆာ္ခ်င္လို႔။

ေမာင္လွ - တကယ္ ျပည့္ျပည့္စံုစံု ေဖာ္ျပတဲ့ စာေစာင္ေတြေရာ ရွိရဲ႕လားဗ်ာ။

ေအာင္ဘ - ဟ ရွိတာေပါ့။ ျမန္မာတိုင္းမ္၊ ျမန္မာပို႕စ္၊ ဂလိုဘယ္၊ ရန္ကုန္တိုင္းမ္၊ ဖလား၀ါး၊ သည္ဗြိဳက္စ္၊ ဆဲဗင္းေဒး အားလံုး သတင္းအဂၤါ ျပည့္ျပည့္စံုစံုေဖာ္ျပၾကတယ္။ ဟီး ေၾကာ္ျငာေတာ့ ဟုတ္ဖူးေနာ္။ ရွိေသးတယ္။ နာမည္ေတြ က်န္သြားရင္ ခြင့္လႊတ္။

ေမာင္လွ - ေအးဗ်ာ။ မီဒီယာေတြမွာ အဲလိုျဖစ္ေန၊ သတင္းေထာက္ငယ္ေလးေတြ ကလည္း တစ္မွဳ။

ေအာင္ဘ - ကၽြန္ေတာ့္စိတ္ထင္ ခုခ်ိန္ သူတို႔ ရည္မွန္းခ်က္ ေပ်ာက္ေနၾကတယ္။ အရင္ေခတ္က စစ္အစိုးရကို ဘယ္လိုနည္းနဲ႔ ေ၀ဖန္ ေ၀ဖန္ ေဖာ္ထုတ္ထုတ္ မွန္တာပဲ၊ သူရဲေကာင္းပဲ။ ဘာေၾကာင့္ဆို ကင္မရာေလး လက္ထဲေတြ႔ရင္ေတာင္ ေထာင္က်ႏုိင္တဲ့ေခတ္၊ အစိုးရကိုဆို ထိလို႔မရ ေရးလို႔မရ၊ အာဏာပိုင္ မိသားစုတင္မက သူ႔ ေယာက္ခမ၊ ေယာက္ဖ၊ ခယ္မ၊ သူငယ္ခ်င္း၊ သူငယ္ခ်င္းတစ္၀မ္းကြဲ ကုမၸဏီေတြ လုပ္ငန္းေတြဆို ေရးမရ၊ တို႔မရ၊ ထိမရ အဲေလာက္ ပိတ္ပင္ခံထားရတဲ့ အေျခအေန။

ေမာင္လွ - ေအးေလ။ ခု ေရးလို႔ရေတာ့ေရာ-

ေအာင္ဘ - ရေတာ့ ဘာမွျပန္မေျပာတဲ့ အစိုးရကို ဘာဘာညာညာ အဆိုးအေကာင္း မခဲြျခားပဲ စြတ္ဆဲေတာ့ေပါ့။ တစ္ဖက္က ဘာမွ ျပန္အေရးယူတာ မရွိေတာ့ သူတို႔လည္း ညစ္လာတယ္နဲ႔ တူတယ္။ တကယ့္တကယ္က်ေတာ့ ခုအခ်ိန္မွာ ေရးသားေဖာ္ထုတ္ရမွာေတြ အမ်ားၾကီး၊ အစိုးရ မေကာင္းေၾကာင္း ဆဲဖို႔ မဟုတ္ဘူး၊ အခ်က္နဲ႔ အလက္နဲ႔ တိတိက်က် ေဖာ္ထုတ္ဖို႔။ ခရိုနီေတြကို ဆဲဖို႔ မဟုတ္ဘူး၊ မဟုတ္တာ မမွန္တာေတြကို အခ်က္အလက္ ခိုင္ခိုင္လံုလံု တိတိက်က် ရေအာင္ ရွာေဖြေဖာ္ထုတ္ေရးသားဖို႔။ အတိုက္အခံေတြ၊ ေတာတြင္းလက္နက္ကိုင္ေတြဘက္က မွားရင္လည္း ရဲရဲ၀န္႔၀န္႔ ေထာက္ျပဖို႔။

ေမာင္လွ - အဲဒါေတြက ခက္တယ္ဗ်။

ေအာင္ဘ - လြယ္တာ လုပ္ခ်င္ရင္ အိမ္သာက်င္းသြားတူးေလ။ အဲဒါေတာင္ လြယ္မွတ္လို႔။

ေမာင္လွ - ေျပာရင္းေျပာရင္း ခင္ဗ်ား ညစ္ပတ္လာျပီ။

ေအာင္ဘ - တကယ္ေရးရမွာ စာနယ္ဇင္းလြတ္လပ္ခြင့္ကို ဘယ္သူ တားဆီးေနလဲ။ အဲဒါေရးရဲသလား၊ ေရးရဲရင္ေရာ ကိုယ့္စာေစာင္ အယ္ဒီတာ ထည့္ရဲမလား၊ ပိုင္ရွင္က ေဖာ္ျပရဲမလား။ စာနယ္ဇင္း လြတ္လပ္ခြင့္ရဖို႔၊ ကိုယ့္ေလာက သန္႔ရွင္းဖို႔၊ က်င့္၀တ္ လိုက္နာသူ မ်ားလာဖို႔ အဲဒါေတြ သတၱိရွိရွိ လုပ္ဖို႔လိုတယ္။ ရုပ္သံ၊ ေရဒီယို အစိုးရက လံုး၀ လက္၀ါးၾကီးအုပ္ထားဆဲ ဒါေတြ ေျပာဖို႔ လိုတယ္ဗ်။ ခုေတာ့ ဟုိလူ႔အပစ္ရွာ၊ ဒီလူ႕အပစ္ေျပာ၊ ခင္ဗ်ား ရိုင္းတယ္ေျပာလဲ မမွားပါဘူး။

ေမာင္လွ - အင္း ကၽြန္ေတာ္စ လိုက္တာ ခင္ဗ်ားကို သတင္းေထာက္ အငယ္ေတြ၊ အၾကီးေတြ စာနယ္ဇင္း ပိုင္ရွင္ေတြ ဆဲဖို႔ ျဖစ္လာေတာ့မွာပဲ။

ေအာင္ဘ - ေ-ာက္သံုးမက်တဲ့ ေအာင္ဘ၊ အသက္ၾကီးသေလာက္ အခ်ိန္မစီးတဲ့ ေအာင္ဘ၊ အက်င့္ယုတ္တဲ့ ေအာင္ဘ၊ ကဲ ကဲ သူတို႔ မဆဲခင္ ကိုယ့္ဖာသာကိုယ္ ဆဲျပီးျပီ။ ထပ္ဆဲခ်င္လည္း ဆဲပါေစ။ ကၽြန္ေတာ္က ငယ္ငယ္ အသက္ ၂၀ ေက်ာ္ေလာက္ကတည္းက ကိုယ့္ကိုယ္ သတ္ခ်င္သူ သတ္ဖို႔ ရွင္းဖို႔ ၾကံစည္တာေတာင္ ရွိဖူးတဲ့အထိ သူမ်ားေမတၱာရခဲ့တဲ့သူ ဆိုေတာ့ ဆဲလည္း ထူး မထူးပါဘူးဗ်ာ။ ေျပာစရာရွိတာ ေျပာဖို႕ လိုတာကိုးဗ်ေနာ။

စည္သူေအာင္ျမင့္။