အျမန္လမ္းေပၚမွ အကြၽတ္အလြတ္ပဲြ

‘‘ကြၽန္ေတာ္ ကြၽန္မတို႔ ေကြၽးေမြးတဲ့အစားအစာမ်ားကိုလည္း သိသိသာသာ အားရပါးရ လာေရာက္ယူငင္စားသံုးၾကပါရန္ ႐ိုေသေလးျမတ္စြာျဖင့္ ပန္ၾကားအပ္ပါတယ္ခင္ဗ်ာ’’

ေမလ ၁၀ ရက္ ည ၁၀ နာရီေက်ာ္တြင္ ရန္ကုန္-မႏၲေလး အျမန္လမ္း ၁၁၆ မိုင္ လမ္းေဘး၌ ယာယီတည္ေဆာက္ထားသည့္ မ႑ပ္အတြင္းမွ ထြက္ေပၚလာေသာ ဖိတ္ၾကားသံ။ ထပ္တလဲလဲေခၚယူေနသည့္ ထိုအသံက မလွမ္းမကမ္းရွိ ၁၁၅ မိုင္ ယာဥ္ရပ္နားစခန္းအတြင္း ညစာစားေသာက္ေနၾကေသာ ခရီးသြားျပည္သူမ်ားနားသို႔ပင္ က်ယ္ေလာင္စြာ ပ်ံ႕ႏွံ႔႐ိုက္ခတ္လ်က္။
အစားအေသာက္မ်ား ေကြၽးေမြးမည္ျဖစ္သည့္အတြက္ လာေရာက္စားသံုးၾကပါရန္ ဖိတ္ၾကားေနျခင္းျဖစ္ေသာ္လည္း သက္ရွိထင္ရွား လူပုဂၢဳိလ္မ်ားကို ဖိတ္ေခၚေနျခင္းေတာ့မဟုတ္။ ေသဆံုးသြားၿပီး မကြၽတ္မလြတ္ျဖစ္ေနၾကသည့္ ျမန္မာျပည္တစ္နံတစ္လ်ားရွိ သရဲ၊ တေစၧ၊ ၿပိတၱာအေပါင္းတို႔ကို ဖိတ္ေခၚေနျခင္းသာျဖစ္သည္။

၁၁၆ မိုင္ သုညဖာလံု ေဘးတည့္တည့္တြင္ သဲပံုေစတီတစ္ဆူ တည္ထားသည္။ အဆုိပါ သဲပံုေစတီကို ရာဇမတ္ကာထားၿပီး အတြင္းသို႔ မည္သူမွမ၀င္ရဘဲ ဘုရားဖူးလာေရာက္သည့္ ၿပိတၱာမ်ား နားေနရန္အတြက္ဟု သတ္မွတ္ထားသည္။ အနီးရွိ မ႑ပ္အတြင္းမွာေတာ့ သံဃာေတာ္သံုးပါးႏွင့္ အကြၽတ္အလြတ္ပဲြသို႔ လာေရာက္ၾကသူမ်ား အလုပ္႐ႈပ္ေနၾကသည္။
ၿပိတၱာမ်ားကို အစာေကြၽးေမြးမည့္ အကြၽတ္အလြတ္ပဲြ က်င္းပသည့္ေနရာမွာ ၿပီးခဲ့သည့္ ဧၿပီလ ၁၂ ရက္ သန္းေခါင္ေက်ာ္ နံနက္ ၂ နာရီေက်ာ္က ခရီးသည္တင္ယာဥ္ႀကီးႏွင့္ အိမ္စီးကားတစ္စီးတို႔တိုက္မိ၍ မီးေလာင္ရာမွ လူ ၁၂ ဦး ေသဆံုးခဲ့ရသည့္ေနရာႏွင့္ ႏွစ္ဖာလံုခန္႔သာ ကြာေ၀းသည္။

ရန္ကုန္-မႏၲေလး အျမန္လမ္းမႀကီးတစ္ေလွ်ာက္တြင္ ယာဥ္မေတာ္တဆမႈမ်ားေၾကာင့္ လူေပါင္းမ်ားစြာ ေသေက်ပ်က္စီးခဲ့ရသည္။ လမ္းပိုင္းဆိုင္ရာ ခ်ဳိ႕ယြင္းခ်က္ေၾကာင့္ျဖစ္ေစ၊ ယာဥ္ေမာင္းအိပ္ငိုက္၍ျဖစ္ေစ၊ ယာဥ္ခ်ဳိ႕ယြင္းမႈေၾကာင့္ျဖစ္ေစ မေတာ္တဆျဖစ္ရပ္မ်ားစြာ ျဖစ္ပ်က္ခဲ့ရသည္။ ႐ိုးရာယံုၾကည္သူမ်ားကေတာ့ မကြၽတ္လြတ္ေသးသည့္ ၀ိညာဥ္မ်ားေၾကာင့္ဟုလည္း မွတ္ယူမႈမ်ားရွိသည္။
အျမန္လမ္းတစ္ေလွ်ာက္ ယာဥ္မေတာ္တဆမႈေၾကာင့္ ေသဆံုးခဲ့ရသူမ်ားသည္ မကြၽတ္မလြတ္ၾကဘဲ အဆိုပါလမ္းပိုင္းေနရာမ်ားတြင္သာ တ၀ဲ၀ဲလည္လည္ျဖစ္ေနၾကရသည္ဟု မွတ္ယူသူမ်ားလည္းရွိသည္။ ယခုေတာ့ မကြၽတ္မလြတ္ေသးဟု ယူဆထားၾကသူမ်ားက ၀ိညာဥ္မ်ားအတြက္ အကြၽတ္အလြတ္ပဲြႀကီးကို အျမန္လမ္းေပၚတြင္ ပထမဆံုးအႀကိမ္ ျပဳလုပ္ျခင္းျဖစ္သည္။

‘‘ဉာတိေပတ ဥဒိၵႆဒါန အကြၽတ္အလြတ္ပြဲ’’ဟု ဗီႏိုင္းကပ္ထားသည့္ မ႑ပ္ႀကီးအတြင္း သကၤန္းပရိကၡရာအစံုမ်ား စီတန္းထားသည္။ မ႑ပ္၏ သံုးပံုတစ္ပံုေနရာေလးကို ရာဇမတ္ကာရံထားၿပီး အထဲတြင္ ပိုက္ဖ်ာမ်ား ခင္းက်င္းထားသည္။ ဖ်ာေပၚတြင္ ေရစက္ခ်ရန္ ေရစက္ခြက္ ၁၂ ခြက္ကို စီရီထားသည္။ ထုိအတြင္းသို႔ လူအမ်ား၀င္ေရာက္ျခင္းမျပဳရဘဲ ေဆြမ်ဳိးၿပိတၱာမ်ား ေရစက္ခ်ရန္ေနရာဟု ေရးသားထားသည္။
သဲပံုေစတီကို ကာရံထားသည့္ ရာဇမတ္၀င္းၿခံတြင္ေတာ့ ပရေလာကမွလာၾကသည့္ ဧည့္ပရိသတ္မ်ား တည္းခိုရန္ေနရာဟု စာကပ္ထားသည္။ ရာဇမတ္အတြင္းေျမေနရာကို သဲျဖင့္ခင္းက်င္းထားၿပီး ညီညာေအာင္ ျပဳလုပ္ထားသည္။ ရာဇမတ္အျပင္ဘက္တြင္ လူပရိသတ္မ်ားက အတြင္းသို႔ စိတ္၀င္တစား ေစာင့္ၾကည့္လ်က္ရွိသည္။ ဓာတ္မီးျဖင့္ သဲေျမေနရာကို ခဏခဏထိုးၾကည့္ေနသူမ်ားက သဲေပၚတြင္ ၿပိတၱာတို႔၏ ေျခရာတစ္စံုတစ္ရာမ်ား ေပၚလာေလမလားဟု ဇဲြေကာင္းစြာ ၾကည့္႐ႈေနၾကျခင္းပင္။
‘‘သူတို႔လာၿပီဆိုရင္ ေျခရာေပၚလာတတ္တယ္။ အဲဒါေၾကာင့္ သဲခင္းေပးထားတာ’’ဟု ျဖဴးၿမိဳ႕နယ္မွ ပဲြက်င္းပေရး အဖဲြ႕၀င္တစ္ဦးကဆုိသည္။ ေျခရာေပၚ၊ မေပၚ ဓာတ္ပံု႐ိုက္သူမ်ား၊ ဓာတ္မီးျဖင့္ ထိုးၾကည့္ေနသူမ်ားက သဲပံုေစတီ ၿခံ၀င္းနံေဘး ရစ္သီရစ္သီ။ ေဒသခံမ်ားလိုပင္ ပဲြသို႔ေရာက္ရွိလာသည့္ ရန္ကုန္ႏွင့္ မႏၲေလးမွ သတင္းမီဒီယာသမားမ်ားကလည္း ေျခရာေပၚလိုေပၚျငား ဓာတ္ပံုတဖ်တ္ဖ်တ္႐ိုက္လ်က္။


ဤအကြၽတ္အလြတ္ပဲြကို ေမလ ၁၀ ရက္ ညေနက စတင္ခဲ့သည္။ ဘုန္းေတာ္ႀကီးမ်ားထံမွ တရားနာယူျခင္းကို စတင္ျပဳလုပ္ၾကၿပီး ည ၁၀ နာရီတြင္ ပထမအႀကိမ္ အစာေကြၽးျခင္းကို ေဆာင္ရြက္ၾကသည္။ ေျမေစာင့္နတ္၊ ေျမဖုတ္ဘီလူး၊ သုသာန္ေစာင့္နတ္မ်ားကို အသားဟင္းႏွင့္ ထမင္း၊ သက္သတ္လြတ္ထမင္း၊ ေရသန္႔ စသည္တို႔ျဖင့္ အစာေကြၽးၾကသည္။ အပင္ငယ္တစ္ပင္ေအာက္တြင္ ေကြၽးေမြးျခင္းျဖစ္ၿပီး ခင္းက်င္းထားသည့္ အစာထုပ္တစ္၀ိုက္တြင္ ဖေယာင္းတိုင္ငါးတိုင္ႏွင့္ အေမႊးတိုင္မ်ား ပတ္လည္ထြန္းညိႇထားသည္။


ထို႔ေနာက္ ဘုန္းေတာ္ႀကီးမ်ားက ၿပိတၱာတို႔ လာေရာက္စားသံုးၾကရန္ ဖိတ္ေခၚၾကသည္။ ထိုသို႔ ေနရာမ်ားစြာကို လိုက္လံေကြၽးေမြးၿပီးေသာ္လည္း ေကြၽးေမြးထားသည့္ေနရာတြင္ အစာထုပ္ကို ဓာတ္ပံု႐ိုက္သူမ်ားမစဲေပ။ ဓာတ္ပံုထဲတြင္ ၿပိတၱာအရိပ္အေယာင္ တစ္စံုတစ္ရာေပၚလိုေပၚျငား ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ျဖင့္ ႐ိုက္ကူးေနၾကျခင္းျဖစ္သည္။ သို႔တည္းမဟုတ္ အစာထုပ္ရွိ ထမင္းေပၚတြင္
 လက္ေခ်ာင္းရာေပၚလာမည္လား၊ ေရသန္႔ဘူးတစ္၀က္ေလ်ာ့သြားမည္လားဟု ေမွ်ာ္လင့္သူမ်ားကလည္း ေစာင့္ၾကည့္လ်က္ရွိသည္။
ပဲြစီစဥ္သည့္ အဖဲြ႕၀င္မ်ားႏွင့္ အနီးအနားမွ ေဒသခံမ်ားက ၁၁၆ မိုင္ လမ္းေဘး၀ဲယာတစ္၀ိုက္တြင္ ဆီမီးတုိင္ႏွင့္ အေမႊးတိုင္မ်ားကို လိုက္လံထြန္းညႇိၾကသည္။ လမ္းေဘး၀ဲယာရွိ ခ်ံဳမ်ား၊ ေတာမ်ားအတြင္းလည္း ဆီမီးထြန္းညိႇၾကသည္။ ထို႔ေနာက္ မႏၲေလးျဗဟၼစိုရ္ဆရာေတာ္ႀကီးက အကြၽတ္အလြတ္ပဲြသို႔ လာေရာက္သည့္ ၿပိတၱာမ်ားကို အမွ်ေ၀ျခင္း ျပဳလုပ္သည္။ ‘‘ဟိုေနာက္က ၿပိတၱာေတြ စကားမမ်ားၾကနဲ႔’’ဟု ဆရာေတာ္ကလွမ္းမိန္႔သည္။


ေခၚယူရာတြင္ အေၾကာင္းေၾကာင္းေၾကာင့္ ေသဆံုးသြားခဲ့ရသူမ်ား၊ ႂကြေရာက္လာသူတို႔၏ ကြယ္လြန္သြားေသာ မိဘေဆြမ်ဳိး၊ ဇနီး၊ လင္သားမ်ား၊ အျမန္လမ္းတြင္ ေသဆံုးသြားသူမ်ား၊ တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ရင္း အသက္ေပးသြားရသည့္ စစ္သည္မ်ား၊ ျမန္မာျပည္တစ္၀န္းရွိ မကြၽတ္လြတ္ေသးသူမ်ားအား ထည့္သြင္းဖိတ္ၾကားျခင္း ျဖစ္သည္။
‘‘ထပ္တလဲလဲ ဖိတ္ၾကားရတယ္။ ခရီးလြန္တာေတြရွိတယ္။ သာသနာေစာင့္နတ္မင္းႀကီးေလးပါးနဲ႔ နတ္ေကာင္းနတ္ျမတ္ေတြက ၿပိတၱာေတြ သာဓုေခၚႏိုင္ေအာင္ ကူညီေစာင့္ေရွာက္ေပးပါလို႔ ေမတၱာရပ္ခံရတယ္’’ဟု အကြၽတ္အလြတ္ပဲြ ဦးေဆာင္က်င္းပသူ နတ္ေရကန္ဆရာေတာ္ ဦးေသာဘဏက မိန္႔ၾကားသည္။
ဖိတ္ၾကားရာတြင္လည္း ၿပိတၱာ၊ တေစၧသရဲမ်ားအေနျဖင့္ ေၾကာက္လန္႔ဖြယ္ရာ႐ုပ္အဆင္းကို မျပၾကရန္၊ ဆိုးရြားသည့္ အနံ႔အသက္မ်ားမေပးၾကရန္၊ ထိတ္လန္႔စရာမ်ား မျပဳလုပ္ၾကရန္ႏွင့္ အကြၽတ္အလြတ္ပဲြကို လွဴဒါန္းၾကသည့္ ေစတနာရွင္မ်ားကို မေႏွာင့္ယွက္ၾကရန္ ႀကိဳတင္ေမတၱာရပ္ခံျခင္းကို အႀကိမ္ႀကိမ္ျပဳလုပ္ၾကသည္။


‘‘ႂကြေရာက္ေတာ္မူၾကပါ။ ႂကြေရာက္ေတာ္မူၾကပါ။ ႂကြေရာက္ေတာ္မူၾကပါ’’ဟု ေဆြမ်ဳိးၿပိတၱာမ်ား လာေရာက္သံုးေဆာင္ၾကရန္ ဖိတ္ေခၚၿပီး အစာေကြၽးပဲြကို စတင္လိုက္သည္။
ေကြၽးေမြးမည့္ အစားအစာမ်ားကို လူငယ္မ်ားက ျပင္ဆင္ၾကသည္။ ၀ါးျဖင့္ယက္လုပ္ထားသည့္ ျခင္းေပၚတြင္ ငွက္ေပ်ာဖက္အုပ္ၿပီး ထမင္းျဖဴမ်ားကို ထည့္ၾကသည္။ ခ်က္ျပဳတ္ထားသည့္ ဆိတ္သားဟင္းကို ခပ္ထည့္သည္။ အခံြႏႊာၿပီးသား ငွက္ေပ်ာသီး၊ ေပါင္မုန္႔ခ်ပ္၊ ဖေယာင္းတိုင္၊ အေမႊးတုိင္၊ ကြမ္းယာ၊ ေဆးေပါ့လိပ္ စသည္တို႔ကို ျခင္းထဲသို႔ ထည့္သည္။ ထိုသို႔ ျပင္ဆင္ၿပီးသည့္ ျခင္းမ်ားကို ကားေပၚတင္ေဆာင္လ်က္ ၁၁၆ မိုင္မွစ၍ အျမန္လမ္းတစ္ေလွ်ာက္ နီးစပ္ရာမိုင္တို္င္မ်ားသို႔ သယ္ေဆာင္ကာ လမ္းေဘးတြင္ခ်၍ ေကြၽးေမြးျခင္း ျပဳလုပ္ၾကသည္။
အနီးအနားေက်းရြာမ်ားမွ ေဒသခံမ်ားလည္း အသီးသီးေရာက္ရွိလာၿပီး ေကြၽးေမြးထားသည့္ ထမင္းထုပ္မ်ားအနီး ရစ္သီရစ္သီလုပ္ကာ ဓာတ္ပံု႐ိုက္ၾကျပန္သည္။ ရာဇမတ္အနီးကပ္၍ ေျခရာေပၚလိုေပၚျငား ရွာေဖြၾကျပန္သည္။

အျမန္လမ္းေပၚတြင္ ပထမဆံုးျပဳလုပ္သည့္ အကြၽတ္အလြတ္ပဲြကို မႏၲေလးျဗဟၼစိုရ္ေက်ာင္းတုိက္မွ တိုက္အုပ္ဆရာေတာ္ႀကီး မႏၲေလးတုိင္းေဒသႀကီး ေက်ာင္းထိုင္ဘုန္းႀကီး သင္တန္းေက်ာင္း ကထိကဆရာေတာ္ အဂၢမဟာဂႏၶ၀ါစကပ႑ိတ ဘဒၵႏၲေနမိႏၵႏွင့္ ျဖဴးၿမိဳ႕မွ နတ္ေရကန္ေက်ာင္းတုိက္ ဆရာေတာ္ဦးေသာဘဏတို႔က ဦးေဆာင္၍ ျဖဴးၿမိဳ႕အခမဲ့နာေရးကူညီမႈအသင္း၊ ၀ါဆိုဦးလူမႈေရးအသင္း၊ ဖိုးလမင္းလူမႈကူညီေရးအသင္း၊ ေစတနာရွင္ေမတၱာရွင္အဖဲြ႕၊ ပဲႏြယ္ကုန္းေက်းရြာ၊ ေတာကြၽဲအင္းေက်းရြာတို႔မွ ရြာသူ၊ ရြာသားမ်ားက ျပဳလုပ္ခဲ့ၾကျခင္း ျဖစ္သည္။
အကြၽတ္အလြတ္ပဲြတစ္ခု ျပဳလုပ္မည္ဆိုပါက ခုနစ္ရက္၊ ငါးရက္၊ သံုးရက္ စသည္ျဖင့္ ႀကိဳတင္၍ ျပဳလုပ္မည့္ေနရာ၊ အခ်ိန္၊ ေန႔ရက္တို႔ကို တိတိက်က် လိုက္လံဖိတ္ၾကားရသည္။ ျပဳလုပ္မည့္ေနရာတြင္ သဲပံုေစတီတစ္ဆူကို တည္ထားေပးရသည္။ သို႔မဟုတ္ ဗုဒၶ႐ုပ္ပြားေတာ္တစ္ဆူကို ထားရွိေပးရသည္။ ပရေလာကမွ ဧည့္သည္မ်ား လာေရာက္နားေနႏုိင္ရန္ ေနရာတစ္ခု သတ္မွတ္ေပးထားရသည္။ အဆုိပါေနရာကို ရာဇမတ္ကာရံ၊ သဲခင္းလ်က္၊ ေသာက္ေရအိုးကို အဖံုးဖြင့္လ်က္ ေသာက္သံုးႏုိင္ရန္ ထားရွိေပးရသည္။ ပရိကၡရာရွစ္ပါးႏွင့္ လွဴဖြယ္ပစၥည္းမ်ား၊ အစားအေသာက္မ်ားကို ျပင္ဆင္ထားေပးရသည္။ ဆီမီးႏွင့္ အေမႊးတိုင္မ်ားကို ေနရာအႏွံ႔ ထြန္းညႇိေပးထားရသည္။ ခရီးလြန္ေနသူမ်ားရွိသည္အတြက္ ထပ္တလဲလဲ ဖိတ္ၾကားျခင္းကို ျပဳလုပ္ရသည္။
ညဥ့္သန္းေခါင္ယံအခ်ိန္တြင္ အစာေကြၽးေမြးျခင္းကိစၥမ်ားကို ေဆာင္ရြက္ၾကၿပီး အစာေကြၽးေမြးေနခ်ိန္အတြင္း မီးမ်ားအားလံုးကို ပိတ္ေပးထားရသည္။ ထို႔ေနာက္ ေနာက္တစ္ေန႔နံနက္ ၈ နာရီတြင္ အမွ်အတန္းေပးေ၀၍ သာဓုေခၚႏိုင္ရန္ တရားပဲြျပဳလုပ္ေပးရသည္။ ဒါက အကြၽတ္အလြတ္ပဲြမ်ား၏ အစီအစဥ္ျဖစ္သည္။ အကြၽတ္အလြတ္ပဲြမ်ားကို အထူးသျဖင့္ မႏၲေလးရွိသုသာန္မ်ား၊ ျပင္ဦးလြင္သုသာန္၊ ျဖဴးၿမိဳ႕ရွိသုသာန္မ်ားတြင္ ႏွစ္စဥ္ျပဳလုပ္ေလ့ရွိသည္။


‘‘အကြၽတ္အလြတ္ပြဲ လုပ္တယ္ဆုိတာ အေမွာင္ထဲမွာ တိုင္ေထာင္ၿပီး ခဲနဲ႔ပစ္ရသလုိပါပဲ။ မွန္ခ်င္လည္း မွန္မယ္။ မမွန္ခ်င္လည္း မမွန္ဘူး။ ဘုန္းႀကီးအေနနဲ႔ကေတာ့ ဒီအျမန္လမ္းမႀကီးက သတၱ၀ါေတြ ကြၽတ္ခ်ိန္တန္လို႔ လာလုပ္ေပးရတယ္လို႔ပဲ ယံုၾကည္ထားတယ္။ ပုဂၢိဳလ္စဲြမပါဘူး။ လူမ်ဳိးဘာသာမေရြးဘူး။ တစ္ဦးတစ္ေယာက္ေတာ့ ကြၽတ္တမ္း၀င္သြားၾကမွာေပါ့’’ ဟု နတ္ေရကန္ဆရာေတာ္ဦးေသာဘဏက မိန္႔ၾကားသည္။
ရန္ကုန္-မႏၲေလး အျမန္လမ္းမႀကီးတစ္ေလွ်ာက္တြင္ မိုင္တိုင္ ၄၅၊ ၉၀ မွစတင္ကာ မိုင္တိုင္ ၁၀၀ မွ မိုင္တိုင္ ၁၇၀ အၾကားတြင္ ယာဥ္တိမ္းေမွာက္မႈမ်ား အၿမဲျဖစ္ပြားေလ့ရွိသည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံရဲတပ္ဖဲြ႕ကလည္း အႏၲရာယ္ျဖစ္ေစႏိုင္သည့္ အျမန္လမ္းေနရာမ်ားကို စာရင္းထုတ္ျပန္ခဲ့ရာ မိုင္တုိင္အမွတ္ ၇၅ (၅ ဖာလံု ၆ ဖာလံုၾကား)၊ မိုင္တိုင္အမွတ္ ၉၀ (၆ ဖာလံုႏွင့္ ၇ ဖာလံုၾကား)၊ မိုင္တိုင္အမွတ္ ၁၀၃ (၃ ဖာလံုႏွင့္ ၄ ဖာလံုၾကား)၊ မိုင္တိုင္အမွတ္ ၁၅၀ (၃ ဖာလံုႏွင့္ ၄ ဖာလံုၾကား)၊ မိုင္တိုင္အမွတ္ ၁၂၅ (၃ ဖာလံုႏွင့္ ၄ ဖာလံုၾကား)၊ မိုင္တိုင္အမွတ္ ၁၆၈၊ မိုင္တိုင္အမွတ္ ၁၇၀ (၁ ဖာလံုႏွင့္ ၂ ဖာလံုၾကား) ေနရာမ်ားကို အထူးသတိျပဳၾကရန္ျဖစ္သည္။


ယာဥ္တိမ္းေမွာက္ျခင္း၊ တံတားကို၀င္တိုက္ကာ ေခ်ာင္းအတြင္းထိုးက်ျခင္း၊ အျမန္လမ္းေပၚတြင္ လူေသအေလာင္းေတြ႕ျခင္း၊ ယာဥ္ႏွင့္ဆိုင္ကယ္တိုက္မိျခင္း စသည့္ျဖစ္ရပ္မ်ားစြာ ျဖစ္ပြားခဲ့ၿပီး ေသဆံုးဦးေရမွာလည္း ျမင့္မားေနသည္။
အျမန္လမ္းကို ၂၀၀၉ ခုႏွစ္မွ စတင္အသံုးျပဳခဲ့ရာ ၂၀၁၃ ခုႏွစ္အထိ ယာဥ္မေတာ္တဆမႈေပါင္း ၅၉၀ ေက်ာ္ ျဖစ္ပြားခဲ့ၿပီး ေသဆံုးသူဦးေရ ၂၉၀ ရွိခဲ့ကာ ထိခုိက္ဒဏ္ရာရရွိသူေပါင္း ၁၁၀၀ ဦးအထိ ရွိခဲ့သည္။ စာရင္းမ်ားကို ျပန္ၾကည့္ပါက ယာဥ္တိုက္မႈေၾကာင့္ ေသဆံုးသူဦးေရမွာ တစ္ႏွစ္ထက္တစ္ႏွစ္ ပိုမ်ားလာခဲ့သည္။
၂၀၀၉ ခုႏွစ္တြင္ ေသဆံုးသူ ၄၇ ဦး၊ ၂၀၁၀ ခုႏွစ္တြင္ ေသဆံုးသူ ၃၈ ဦး၊ ၂၀၁၁ ခုႏွစ္တြင္ ေသဆံုးသူ ၄၇ ဦး၊ ၂၀၁၂ ခုႏွစ္တြင္ ေသဆံုးသူ ၅၄ ဦးႏွင့္ ၂၀၁၃ ခုႏွစ္တြင္ ေသဆံုးသူ ၁၀၉ ဦးအထိ ရွိလာသည္။ ၂၀၁၄ ဇန္န၀ါရီလမွ ဧၿပီလကုန္အထိ ေလးလအတြင္း ယာဥ္တိုက္မႈေၾကာင့္ ေသဆံုးသူ ၆၈ ဦးရွိသည္။
ယခုႏွစ္ ၿပီးခဲ့သည့္ ဧၿပီလ ၁၂ ရက္က ၁၁၆ မိုင္တြင္ ယာဥ္မေတာ္တဆမႈေၾကာင့္ ယာဥ္မီးေလာင္ကြၽမ္းကာ ပဲြခ်င္းၿပီးေသဆံုးသူ ၁၂ ဦးရွိခဲ့သည့္အတြက္ အျမန္လမ္းတြင္ အမ်ားဆံုးေသာ လူေသမႈျဖစ္ခဲ့သည္။ တစ္ဦးကေတာ့ ေဆး႐ံုသို႔ေရာက္ၿပီးမွ ကြယ္လြန္ခဲ့သည့္အတြက္ ၁၃ ဦး ဆံုး႐ံႈးခဲ့ရမႈျဖစ္သည္။
‘‘သတိနဲ႔အသိလိုတာေပါ့။ ဘာသာေရးကလည္း လိုပါတယ္။ ၂၀၀၉ ခုႏွစ္ မတ္လစဖြင့္ကတည္းက အခုထိဆိုရင္ ဒါက အဆိုးရြားဆံုးယာဥ္တိမ္းေမွာက္မႈနဲ႔ မီးေလာင္မႈေပါ့။ အခုအကြၽတ္အလြတ္ပဲြကေတာ့ ေကာင္းတဲ့ဟာကို ဘာသာေရးအရ လုပ္တာပါပဲ။ ဒီလိုလုပ္ေနသလို ဒီလမ္းမွာသြားတဲ့လူေတြကလည္း အသိနဲ႔သတိထားမယ္ဆုိရင္ အႏၲရာယ္ကင္းၾကမွာပါ’’ဟု အကြၽတ္အလြတ္ပဲြသို႔ တက္ေရာက္လာသည့္ ေဒသခံတစ္ဦးကေျပာသည္။


‘‘ဒီလမ္းႀကီးကိုသြားမယ္ဆို ကီလိုမီတာတစ္ရာထက္ ပိုမေမာင္းရဘူးလို႔ သတ္မွတ္ထားတာကို လုိက္နာမယ္ဆိုရင္ အႏၲရာယ္ကင္းမွာပါ။ လမ္းကို သြားေနက်မဟုတ္တဲ့လူေတြ။ ဘယ္ေနရာမွာ အေကြ႕ရွိတယ္ဆိုတာ မသိတဲ့သူေတြ။ အရွိန္က အရမ္းျပင္းတဲ့အခ်ိန္မွာ ပါသြားတာေပါ့ေနာ္။ အရိွန္မထိန္းႏိုင္ေတာ့ အရက္ေသစာေသာက္စားတယ္။ အိပ္ငိုက္တယ္။ စကၠန္႔ပိုင္းေလးငိုက္လိုက္တဲ့အငိုက္က လူ႔အသက္ေပါင္းမ်ားစြာကို ဆံုး႐ံႈးေစပါတယ္။ လမ္းေၾကာင့္က ရာခိုင္ႏႈန္းနည္းပါတယ္။ ေနာက္တစ္ခုက ယာဥ္ေတြရဲ႕ႀကံ႕ခိုင္မႈ။ ကားအသစ္ေတြ တာယာေတြကဲြတယ္။ ဒီမွာ ရာသီဥတုက ပူတယ္။ ကြန္ကရစ္ခင္းထားတယ္။ ကားေတြကပူရင္ ေလေပါင္ကတိုးလာမွာပဲ။ လူေတြက အသိနဲ႔ထိန္းသိမ္းမယ္ဆုိရင္ အႏၲရာယ္ကို ေလွ်ာ့ခ်ႏိုင္မွာေပါ့။ ေနာက္အရွိန္ႏႈန္းတုိင္းတဲ့ ကိရိယာရွိပါတယ္။ ကားေမာင္းတဲ့ယာဥ္ေမာင္းေတြက အရွိန္ႏႈန္းတုိင္းတဲ့ ကိရိယာနားေရာက္ရင္ အရွိန္ေလွ်ာ့ခ်လိုက္တယ္။ အဲဒါကိုေက်ာ္ရင္ ဆက္ေမာင္းတာပဲ။ ကြၽန္မတို႔အျမင္နဲ႔ေျပာရင္ လမ္းေၾကာင့္ဆိုတာထက္ လူေတြရဲ႕အသိအျမင္နဲ႔ စည္းကမ္းေတြ လိုက္နာဖို႔လိုပါတယ္’’ဟု အျမန္လမ္း အေရးေပၚၾကက္ေျခနီစခန္း တာ၀န္ခံ ေဒၚသန္းသန္းျမင့္က မွတ္ခ်က္ေပးသည္။
အျမန္လမ္းသည္ အေကြ႕အေကာက္ေပါမ်ား၍ ကြန္ကရစ္လမ္းပိုင္း လႈိင္းထျခင္းမ်ား ျဖစ္ေပၚသည့္အတြက္ အရွိန္မထိန္းႏိုင္ဘဲ ယာဥ္တိမ္းေမွာက္မႈမ်ား ျဖစ္ေပၚေလ့ရွိသည္။ တစ္နာရီလွ်င္ ကီလို ၁၀၀ ႏႈန္းျဖင့္သာ ေမာင္းႏွင္ရန္ သတ္မွတ္ၫႊန္ၾကားထားေသာ္လည္း ကီလို ၁၀၀ အထက္ ပိုမိုေမာင္းႏွင္မႈမ်ားက အသက္အႏၲရာယ္ဆံုး႐ံႈးရမႈတို႔၏ အေၾကာင္းရင္းတစ္ရပ္လည္း ျဖစ္လာသည္။ ခါးပတ္ပတ္ၾကရန္ ၫႊန္ၾကားထားေသာ္လည္း အခ်ဳိ႕ကလိုက္နာမႈမရွိေပ။

ယာဥ္တိမ္းေမွာက္မႈမ်ားမွာ လမ္းပိုင္းဆိုင္ရာျပႆနာေၾကာင့္ဟု လက္ညိႇဳးထိုးခဲ့ၾကေသာ္လည္း ယာဥ္ေမာင္းအိပ္ငိုက္ျခင္း၊ သတ္မွတ္မိုင္ႏႈန္းထက္ ေက်ာ္လြန္ေမာင္းႏွင္ျခင္းမ်ားေၾကာင့္ ျဖစ္ပြားသည့္ မေတာ္တဆမႈမ်ားကေတာ့ ယာဥ္ေမာင္းတြင္ တာ၀န္ရွိပါသည္။
‘‘အရင္အစိုးရတုန္းက ရတဲ့ေငြနဲ႔ လမ္းရွည္ရွည္ရဖို႔ပဲ စိတ္ကူးခဲ့တယ္။ လမ္းလံုၿခံဳေရးအတြက္ ဦးစားေပးလုပ္ခဲ့တာမရွိဘူး။ အခုေတာ့ လမ္းလံုၿခံဳေရးအတြက္ အဓိကဦးစားေပးလုပ္သြားမယ္။ အရင္က ပိုက္ဆံရရင္ လမ္းရွည္ရွည္ရဖို႔ပဲ စိတ္ကူးတယ္။ သတ္မွတ္ခ်ိန္အတြင္း အျမန္ၿပီးေအာင္လည္း လုပ္ရတယ္’’ဟု ျပည္သူ႔ေဆာက္လုပ္ေရးလုပ္ငန္းမွ ဦးေဆာင္ၫႊန္ၾကားေရးမွဴး ဦးၾကည္လင္းက ေျပာသည္။
လက္ရွိ ရန္ကုန္-ေနျပည္ေတာ္လမ္းကို USAID အေမရိကန္အစိုးရ၏ အကူအညီေပးေရးအစီအစဥ္မွ နည္းပညာအကူအညီေပးႏိုင္ေရးအတြက္ သင္တန္းမ်ား ပို႔ခ်ေပးလ်က္ရွိသည္။

ယာဥ္မေတာ္တဆမႈျဖင့္ လူေသဆံုးမႈမ်ားလာျခင္းအျပင္ ညဘက္ေမာင္းႏွင္သူအခ်ဳိ႕၏ နာနာဘာ၀ပရေလာက ျဖစ္ရပ္ႀကံဳေတြ႕ရသည္ဟူသည့္ ပါးစပ္စကားသတင္းမ်ားစြာလည္း ေပၚထြက္လာခဲ့သည္။ အျမန္လမ္းတြင္ မကြၽတ္မလြတ္ေသးသည့္ပုဂၢိဳလ္မ်ား ရွိေနသည္ဟု ယံုၾကည္သူလည္း ေပါမ်ားလာခဲ့သည္။
ထို႔အတြက္ အျမန္လမ္းတစ္ေလွ်ာက္တြင္ ေမာ္ေတာ္ယာဥ္မ်ားျဖင့္ ေမာင္းႏွင္လ်က္ ပရိတ္ရြတ္ဖတ္ျခင္းကို သံဃာေတာ္မ်ားက ျပဳလုပ္ေပးခဲ့ၾကရသည္။ ၿပီးခဲ့သည့္ႏွစ္ ဇူလိုင္လက ေတာင္ငူၿမိဳ႕မွ သံဃာေတာ္ ၁၈ ပါးက အႏၲရာယ္ကင္းပရိတ္တရားေတာ္မ်ားကို ၁၄၆ မိုင္မွစ၍ မိုင္တိုင္ ၈၄ အထိ ရြတ္ဖတ္ေပးခဲ့ၾကသည္။ ယာဥ္မေတာ္တဆမႈေၾကာင့္ လူ ၁၁ ဦး ပဲြခ်င္းၿပီးေသဆံုးခဲ့သည့္ ၁၂၅ မိုင္ ၄ ဖာလံုတြင္ ရပ္နား၍ အမွ်ေ၀ခဲ့ၾကသည္။

ယခု အကြၽတ္အလြတ္ပဲြ မျပဳလုပ္မီကလည္း သံဃာေတာ္မ်ားသည္ အျမန္လမ္းတစ္ေလွ်ာက္ ပရိတ္တရားေတာ္မ်ားကို တတိယအႀကိမ္ေျမာက္ လွည့္လည္ရြတ္ဖတ္ခဲ့ၾကေသးသည္။
၁၁၆ မိုင္ အကြၽတ္အလြတ္ပဲြသို႔ ည ၁၁ နာရီခန္႔တြင္ အနီးအနားမွ ေဒသခံမ်ား တဖဲြဖဲြေရာက္ရွိလာၾကသည္။ လူေပါင္း ၃၀၀ ခန္႔ လာေရာက္သည့္ ပဲြတစ္ပဲြျဖစ္ခဲ့သည္။ အျမန္လမ္း ရဲတပ္ဖဲြ႕၀င္မ်ားကလည္း လာေရာက္ကူညီေပးခဲ့ၾကၿပီး အနီးအနားရဲစခန္းတစ္ခုက ၎တို႔ စခန္း၀င္းအတြင္းမွ မကြၽတ္မလြတ္သည့္ ပုဂၢိဳလ္မ်ားကိုလည္း ဖိတ္ၾကားေခၚယူေပးရန္ ေတာင္းဆိုမႈရွိခဲ့သည္။ လူမႈေရးသင္းအဖဲြ႕မ်ားကလည္း ထမင္းထုပ္မ်ားကို တက္ႂကြစြာထုပ္ပိုးလ်က္ ကားျဖင့္ လမ္းတစ္ေလွ်ာက္ ခ်ထားေပးလ်က္ရွိသည္။

ညေနပိုင္းက လူမ၀င္ေရာက္ရဟု စာကပ္ထားသည့္ သဲပံုေစတီရာဇမတ္ကာၿခံ၀င္းအတြင္းသို႔ ဦးေဆာင္သူအဖဲြ႕၀င္အခ်ဳိ႕က ၀င္ေရာက္ကာ ဆီမီးႏွင့္ ပန္း၊ ေရခ်မ္း၊ အေမႊးတိုင္မ်ား ထြန္းညႇိခဲ့ၾကသည္။ ညပိုင္းတြင္မွ ေရာက္ရွိလာၾကသည့္ လူပရိသတ္မ်ားကေတာ့ ညေနပိုင္းက ၀င္ထြက္ခဲ့ၾကသည့္ ေျခရာမ်ားကို လက္ညိႇဳးထိုးကာ နာနာဘာ၀ၿပိတၱာတို႔ေရာက္ရွိ၍ ဘုရားဖူးသြားၾကသည့္ ေျခရာမ်ားဟု ယံုၾကည္မွတ္ယူကာ အထူးအဆန္း ဓာတ္ပံု႐ိုက္ကူးလ်က္ရွိၾကသည္။
မည္သူတစ္ဦးတစ္ေယာက္ကမွ် ယင္းကိစၥကို ၀င္ေရာက္ရွင္းလင္းျခင္းမရွိပါ။ ျဖဴးၿမိဳ႕မွ လူမႈကူညီေရးအဖဲြ႕၀င္တစ္ဦးကေတာ့ ‘‘အေမွာင္ထဲကို ဓာတ္ပံု႐ိုက္ရင္ အလံုးေတြ အစက္အေျပာက္ေတြ ေပၚလာတယ္။ အဲဒါ ၿပိတၱာေတြ ေရာက္ေနၿပီဆိုတာကိုျပတာ’’ ဟု ဆိုပါသည္။
ပဲြသို႔ လာေရာက္သတင္းယူသည့္ ဓာတ္ပံုသတင္းေထာက္တစ္ဦးကေတာ့ ‘‘ဒါက ကင္မရာလွည့္စားမႈေၾကာင့္ပါ။ ဘာမွမရွိတဲ့အေမွာင္ထဲကို႐ိုက္ရင္ အဲဒီလိုျဖစ္တတ္တယ္’’ ဟု မွတ္ခ်က္ေပးသည္။
ေမလ ၁၀ ရက္ ည ၁၂ နာရီအခ်ိန္ကို နီးကပ္လာပါၿပီ။ အစာေကြၽးေမြးျခင္းမ်ားလည္း ၿပီးစီးသေလာက္ ျဖစ္ေနသည္။ တာ၀န္ရွိသူမ်ားက အသံခ်ဲ႕စက္ျဖင့္ ေမတၱာရပ္ခံခဲ့သည့္အတိုင္း ထိတ္လန္႔ ဖြယ္ရာမ်ားလည္း မျဖစ္ခဲ့ပါ။ ဆိုးရြားသည့္ အနံ႔အသက္မ်ားလည္း မရခဲ့ပါ။ ေၾကာက္လန္႔ဖြယ္ရာ ႐ုပ္ဆင္းသဏၭာန္မ်ားလည္း မျပသခဲ့ၾကပါ။ ထူးျခားမႈလည္း တစ္စံုတစ္ရာမေတြ႕ခဲ့ရပါ။ ‘‘လူအရမ္းမ်ားေတာ့ ၿပိတၱာေတြက အနားမကပ္ရဲၾကဘူး။ လူေတြရွင္းမွလာၾကမွာ’’ဟု ျဖဴးၿမိဳ႕မွ ေဒသခံတစ္ဦးက သူ၏ယံုၾကည္ခ်က္ကို ေျပာျပသည္။

၁၂ နာရီခန္႔တြင္ ေဒသခံပရိသတ္မ်ား၊ သတင္းမီဒီယာမ်ားႏွင့္ ပဲြစီစဥ္သူ အဖဲြ႕၀င္အခ်ဳိ႕ ျပန္သြားၾကၿပီျဖစ္သည့္အတြက္ အကြၽတ္အလြတ္ပဲြႀကီးက်င္းပေနသည့္ မ႑ပ္တြင္ လူအေတာ္အတန္ ရွင္းလင္းသြားသည္။ ညဥ့္သန္းေခါင္ေက်ာ္ ၁၂ နာရီခဲြခန္႔တြင္ လူရွင္းလင္းသြားသည့္ မ႑ပ္တစ္ခုလံုးကို မီးအေမွာင္ခ်လိုက္သည္။ မ႑ပ္အတြင္းႏွင့္ အျပင္ဘက္တြင္ က်န္ရွိေနသည့္လူမ်ားအားလံုး အသံတိတ္ဆိတ္သြားၾကသည္။


ထို႔ေနာက္ မ႑ပ္အတြင္းမွ ဆရာေတာ္မ်ားက နာနာဘာ၀ၿပိတၱာမ်ားကို တရားေဟာသည့္ အသံခပ္အုပ္အုပ္ ညအေမွာင္ထုထဲမွာ စတင္ထြက္ေပၚလာပါေတာ့သည္။