မွတ္ မွတ္ ရ ရ အဲ ဒီ ေန ့ က ည ေန ေစာင္း တစ္ ခု မွာ ေပါ့။ က်ြန္ ေတာ္ တုိ ့ အဖြဲ ့ က ေတာ ထဲ မွာ ခုတ္ ထြင္ ရွင္း လင္း ျပီး ခ ရီး အ ေတာ္ ေရာက္ လာ တဲ ့ အခါ အ နား ယူ ခ်က္ ျပဳတ္ ေရး အတြက္ ျပင္ ဆင္ ေန တုန္း အဖြဲ ့ထဲ မွာ ပါ တဲ့ လူ တစ္ ေယာက္ က ေန မ ေကာင္း ျဖစ္ တယ္။ လွဲ သိပ္ အနား ယူ ျပီး သိပ္ မ ဳကာ ပါ ဘူး သူ ့ ပံု စံ က မူ မ မွန္ ျဖစ္ လာ ပါ တယ္။ က ေယာင္ က တမ္း ေတြ ေျပာ ျပီး အဖြဲ ့ထဲ က ကု လား ေမာင္ ျမင့္ ကို လွမ္း လွမ္း ဳကည့္ ေန ပါ တယ္။ အ ေတြ ့ အ ဳကံု ရွိ တဲ့ လူ တစ္ ခ်ိဳ ့က အဲ ဒါ ပ ေယာ ဂ တစ္ ခုခု ၀င္ ပူး တာ ထင္ တယ္ လို ့ ေျပာ တယ္။ က်ြန္ ေတာ္ တို ့ အဖြဲ ့ထဲ က ေခါင္း ေဆာင္ "ဆ ရာ ေက်ာ္"လို ့ ေခၚ တဲ့ လူ က ပါး နွပ္ တယ္။ တစ္ ခ်ိန္ က လည္း သစ္ေတာ မွာ အ ရာ ရွိ လုပ္ ဖူး ေတာ့ ဓား ရွည္ တစ္ ေခ်ာင္း ကိုင္ ျပီး အဲ ဒီ ေန မ ေကာင္း တဲ့ လူ ကို သူ ့ အ ေရွ ့ ေခၚ လာ ခိုင္း တယ္။
အား လံုး က ရင္ တ ထိတ္ ထိတ္ ျဖစ္ ေန ခ်ိန္ မွာ သူ က ခပ္ တည္ တည္ နဲ ့ "ခင္ ဗ်ား ဘယ္ သူ လဲ၊ သူ ့ ကို ဘာ လို ့ လိုက္ ေနွာက္ ယွက္ တာ လဲ၊ က်ဳပ္ တို ့ က အ စို း ရ အ မိန္ ့ နဲ ့ ဒီ မွာ ေတာ ခုတ္ ရွင္း လင္း ျပီး အ ပင္ ေတြ စိုက္ မ လို ့ လာ တာ၊ ခင္ ဗ်ား မင္း ျပစ္ မင္း ဒဏ္ သင့္ မွာ မ ေဳကာက္ ဘူး လား"ဆို ပဲ...။
အဲ ဒီ အ ခ်ိန္ မွာ ေန မ ေကာင္း ျဖစ္ သူ က မိန္း မ အ သံ နဲ ့"က်ြန္ မ နာ မည္ ဳကည္ ေမ ပါ။ လြန္ ခဲ ့ တဲ့ ၁၀ နွစ္ ေက်ာ္ က ဟို ဘက္ ရြာ မွာ ဆံုး သြား သူ ပါ။ သူ ့ ကို ( ကု လား ေမာင္ ျမင့္ ကို လက္ ညိုး ထို း ျပ ျပီး) ဳကိုက္ လို ့ လိုက္ လာ တာ ပါ"တဲ့။ ...
ဆရာ ေက်ာ္ ..."ခင္ ဗ်ား ဘာ ကိစၥ သူ ့ ကို ဳကိုက္ ရ တာ လဲ"?.........
ဳကည္ ေမ ..."သူ က က်ြန္ မ ေန တဲ့ သစ္ ပင္ ေရွ ့ မွာ ေသး လာ ေပါက္ ပါ တယ္ သူ ့ ကို ျမင္ ေတာ့ က်ြန္ မ ဳကိုက္ လို ့ လုိက္ လာ တာ ပါ"တဲ့...။.....
ဆ ရာ ေက်ာ္... "ခင္ ဗ်ား သူ ့ ကို ဳကိုက္ လို ့ မ ရ ဘူး။ ဘ ၀ ခ်င္း လဲ မ တူ ဘူး"...
ဳကည္ ေမ... "သိ ပါ တယ္ သူ နဲ ့ ဘ ၀ ခ်င္း တူ သြား ေအာင္ က်ြန္ မ ဆြဲ ေခၚ မွာ ေပါ့"တဲ့ ဗ်ာ...။...
ဆရာ ေက်ာ္..."မ ရ ဘူး ခင္ ဗ်ား ဒီ လို လုပ္ လို ့ မ ရ ဘူး။ သူ ့ မွာ မိန္း မ ရွိ တယ္...။ ခင္ ဗ်ား ဒု..သ...န...ေသာ... ျဖစ္ မွာ မ ေဳကာက္ ဘူး လား"...
ုဳကည္ ေမ... ( နဲ နဲ ေတြ ေ၀ သြား ျပီး ).. "ေဳကာက္ ပါ တယ္"...
ဆရာ ေက်ာ္..."ဒီ လို ဆို သူ ့ ကို ေတာင္း ပန္ ျပီး ျပန္ ေတာ့ ေနာက္ ဘယ္ သူ ့ ကို မွ မ ေနွာင့္ ယွက္ နဲ ့ ေတာ့"....
ဳကည္ ေမ..."ဟုတ္ ကဲ့ ေတာင္း ပန္ ပါ့ မယ္... ဒါ ေပ မယ့္ က်ြန္ မ မွာ ေန စ ရာ မ ရွိ လို ့ ဒီ ေတာ ထဲ က သစ္ ပင္ မွာ ပဲ ဆက္ ေန ခြင့္ ေပး ပါ"...
ဆရာ ေက်ာ္...( စိုက္ ခင္း လုပ္ ငန္း က ဳကာ ဦး မွာ ဆို ေတာ့ သူ ့ လူ ေတြ စိတ္ အ ေနွာင့္ အ ယွက္ ျဖစ္ မွာ လည္း စိုး တာ နဲ ့) "ခင္ ဗ်ား ဒီ မွာ ေန လို ့ ေတာ့ မ ျဖစ္ ဘူး.....ဒါ အ စိုး ရ ပိုင္ နယ္ ေျမ သူ တို ့ ခြင့္ မ ျပဳ ရင္ ေန လို ့မ ရ ဘူး ... တစ္ ျခား သြား ေန ပါ"....
ဳကည္ ေမ... "ကြ်န္ မ မွာ အ ျခား ေန စ ရာ မ ရွိ ပါ ဘူး ... သင့္ ေတာ္ တဲ့ ေန စ ရာ တစ္ ေန ရာ ေပး ဖို ့ ေတာင္း ပန္ ပါ တယ္ ရွင္"....
ဆရာ ေက်ာ္...( မ်က္ စိ ကို မွိတ္ ျပီး စဥ္း စား သ လို အာ ရံု ခံ ေန သ လို မ်ိဳး ခဏ လုပ္ လိုက္ ျပီး)..."ဒီ ေတာ ရဲ ့ ဟို ဘက္ ကမ္း မွာ ေတာ တစ္ ခု ရွိ တယ္... ဟို ကမ္း စပ္ မွာ ျမင္ ေန ရ တဲ့ သ မဲ ့ ပင္ ဳကီး မွာ သြား ေန"...
ဳကည္ ေမ... (၀မ္း သာ အား ရ နွင့္) "ေက်း ဇူး တင္ ပါ တယ္ ရွင့္...အခု မွ ပဲ ေန စ ရာ အ စစ္ ရ ေတာ့ တာ...အ ရင္ ေန တဲ့ ေန ရာ က ကိုယ္ ပိုင္ မ ဟုတ္ ဘူး....ဌား ေန ရ တာ... သြား ေတာ့ မယ္"ဆို ျပီး ထိုင္ ကန္ ေတာ့ ျပီး ထြက္ သြား ပါ တယ္.......။
သူ မ ထြက္ သြား မွ လူ အား လံုး လည္း သက္ ျပင္း ခ် နိုင္ ျပီး....။ ေနာက္ ရက္ ေတြ မွာ သူ မ ေျပာ တဲ့ ဟို ဘက္ ရြာ ဘက္ ေရာက္ သြား ေတာ့ ရြာ လူ ဳကီး ေတြ ကို ေမး ဳကည့္ ရာ မွာ ေဒၚ ဳကည္ ေမ ဆို တဲ့ အ မ်ိဳး သ မီး တစ္ ေယာက္ က သူ တို ့ ရြာ က ျဖစ္ ျပီး လြန္ ခဲ့ တဲ့ ဆယ္ နွစ္ ေက်ာ္ ေလာက္ က ခု န က ေတာ ထဲ မွာ ပဲ ပိုး ထိ ျပီး ဆံုး သြား တယ္ ဆို တဲ့ အ ေဳကာင္း သိ ရွိ ရ ပါ တယ္.........။
ဆ ရာ ေက်ာ္ သာ အ တည္ ေပါက္ ထို ကဲ့ သို ့ မ လုပ္ ပဲ အား လံုး ေဳကာက္ ေန လ်င္ ေန မ ေကာင္း တဲ့ သူ ( သို ့ မ ဟုတ္) ကု လား ေမာင္ ျမင့္ တစ္ ဦး ဦး မွာ ဒုကၳ ေရာက္ နုိင္ ပါ သည္။
(စာ ဳကြင္း- အ ေဳကာင္း အ ရာ ပါ အ ခ်က္ အ လက္ မ်ား မွာ တစ္ ကယ္ ျဖစ္ ခဲ့ ျပီး မိ မိ မွတ္ မွိ သ ေလာက္ ကို အ ဆင္ ေျပ ေျပ ဖတ္ လို ့ ေကာင္း ေအာင္ ဇာတ္ လမ္း ဆင္ စာ စီ ကံုး ထား ပါ သည္)
ကိုယ္ေတြ႕ျဖစ္ရပ္မွန္ေလးကို ေျပာျပေပးေသာ ကို Tayzar Minn ကို ကြ်န္ေတာ္တို႔ Admin မ်ားက ေက်းဇူးအထူးတင္ပါတယ္ေနာ္.....။ ။
www.mmdailystar.com